Η τακτική του πονηρού πολιτικού τα τελευταία χρόνια της μεταπολίτευσης όπου το κυνήγι του σταυρού περίπου συνδέθηκε με παραγωγή πολιτικής και οι βουλευτές αντί να παράγουν έργο για τον τόπο τους επιδόθηκαν σε αυτό ξεπουλώντας τα πάντα στο όνομα των πελατειακών σχέσεων προκειμένου να εξαργυρώσουν το πολύτιμο τίμημα της επανεκλογής…
Δημιούργησε σωρεία τεχνικών και στρατηγικών που ο εκάστοτε σοβαρός υποψήφιος ο οποίος σέβεται τον εαυτό του έπρεπε να γνωρίζει αφενός να εφαρμόζει αφετέρου …
Στη ψυχοσύνθεση, το χαρακτήρα την κουλτούρα , τις μακιαβελικές δυνατότητες του καθενός ξεχωριστά εφαρμόζονταν οι διάφορες παραλλαγές εξαρτώμενες από το πόσο θέλει να ξεπουλήσει την ψυχή του ο Χ,Ψ, Ζ υποψήφιος…
Έτσι λοιπόν μια από τις στρατηγικές τακτικισμού ήταν (και παραμένει) η διαμόρφωση του ψηφοδελτίου η οποία αποτελεί την πεμπτουσία της εξόντωσης των εσωκομματικών αντιπάλων… Παρεμπιπτόντως πρέπει εδώ να σημειωθεί για να γίνει πιο κατανοητή η στόχευση της συγκεκριμένης πρακτικής… το θέμα δεν είναι σε κάθε νομό η υπερίσχυση του κόμματος με το οποίο κατέρχεται στις εκλογές ο βουλευτής αλλά η διάλυση, η πολιτική κονιορτοποίηση και εξαφάνιση από τον πολιτικό εκλογικό χάρτη του συνυποψήφιου («συναδέλφου») βουλευτή από τον ίδιο πολιτικό χώρο….
Εάν η εξαφάνιση δεν καθίσταται δυνατή (ορισμένοι δεν τρώγονται και με τίποτα-κυριολεκτικώς και μεταφορικώς) τότε θα πρέπει ο βουλευτής να εστιάσει στην πολιτική ταπείνωση ή εξευτελισμό του αντιπάλου (μιλάμε πάντα για τον ίδιο πολιτικό χώρο-κόμμα- σχηματισμό) ο οποίος ερμηνεύεται με την δεύτερη ή τρίτη θέση σε σειρά εκλογής στο ψηφοδέλτιο…
Ανοίγω νέα παρένθεση για να αναφερθώ στο οξύμωρο σχήμα της επομένης της εκλογικής αναμέτρησης όπου παρατηρείται το φαινόμενο βουλευτής εκλεγείς πρώτος (με το κόμμα του να έχει πατώσει), εκείνος να χαμογελά σαν μεθυσμένος, ενώ συνάδελφός του με το κόμμα του να εκλέγεται κυβέρνηση, να εμφανίζεται κατηφής επειδή του πήραν την πρωτιά και συνεπώς το υπουργείο μέσα από τα χέρια του….
Είναι φανερό λοιπόν γιατί ο πολίτης δεν πιστεύει πλέον στο πολιτικό σύστημα το αποδοκιμάζει έως και χειροδικεί συμπεριφερόμενος αντιδημοκρατικά…
Παρόλη αυτή την Κρετίνικη συμπεριφορά εξακολουθώ να διαφωνώ με τον βίαιο τρόπο αντίδρασης ορισμένων…
Αυτό όμως δεν είναι το θέμα του παρόντος προβληματισμού αλλά ο τακτικισμός και η στρατηγική στα οποία και επανέρχομαι..
Είναι υποχρεωμένος λοιπόν ο «φρόνιμος» βουλευτής να μαγειρέψει πριν πεινάσει και να επιδοθεί σε ένα εκλογομαγείρεμα που θα βάλει όλη την πολιτική του τέχνη και φαντασία…. Ο Στόχος (δηλαδή η πολιτική εξόντωση του συναδέλφου υποψηφίου) είναι από τις Οκτώ π.χ. θέσεις του ψηφοδελτίου να ελέγχει (δηλαδή να έχουν τοποθετηθεί με δική του παρέμβαση) οι περισσότεροι…π.χ. τέσσερις ή πέντε…
Στις οκτώ θέσεις λοιπόν ενός ψηφοδελτίου κάποιου νομού της χώρας π.χ. Εύβοια εκλόγιμες θέσεις είναι οι τρεις ή δύο για ένα κόμμα εξουσίας τις οποίες συνήθως καταλαμβάνουν οι ήδη εκλεγμένοι βουλευτές…
Μένουν άρα, πέντε θέσεις που δύο ή τρία άτομα πρέπει να κάνουν αγώνα δρόμου για να ελέγξουν…. Το σκεπτικό είναι απλό και αριθμητικό αλλά η εφαρμογή του αντιμετωπίζει μια σειρά προβλημάτων που ο βουλευτής πρέπει να επιλύσει…
Καταρχήν οφείλει να έχει επαφές με την κεντρική εξουσία και τα κέντρα αποφάσεων κατάρτισης των συνδυασμών τα οποία με αριστοτεχνικό τρόπο πρέπει να «αναγκάσει» να «επιλέξουν» τους συνυποψήφιους της αρεσκείας του…
Δεν πρέπει να γίνει αντιληπτός ότι προτείνει «κουτσά άλογα» αλλά δυνατά ονόματα που θα φέρουν ψήφους στο κόμμα , με ευρύτερη αποδοχή και διεισδυτικότητα στους αντίπαλους πολιτικούς χώρους…
Όλα αυτά για το καλό του κόμματος και της πατρίδας βεβαίως βεβαίως…
θα πρέπει να έχει προηγηθεί η εξεύρεση των απαραίτητων θυμάτων, γνωστών και υποψηφίων λαγών, οι οποίοι απαιτείται να είναι «ψώνια» και να θεωρούν ότι μπορούν να σώσουν την πατρίδα καλύτερα από τους άρτι αποτυχόντες σωτήρες που κατέρχονται ξανά στον πολιτικό στίβο.
Αφού εξευρεθεί το θύμα, ο βουλευτής εξαντλεί όλο το θεατρικό του ταλέντο και με ερμηνεία μεταξύ Μαρίκας Κοτοπούλη και Άννας Συνοδινού στην Επίδαυρο, θα πείσει το υποψήφιο θύμα ότι δίπλα του (δηλαδή οι δυο τους - ως αχτύπητο δίδυμο) θα επικρατήσουν έναντι οποιουδήποτε αντιπάλου….
Μόλις το θύμα «τσιμπήσει» ο βουλευτής θα διαρρεύσει κάποια σχόλια (εννοείται ότι ελέγχει δυο τρία μέσα ενημέρωσης-διαφορετικά είναι της πλάκας) τα οποία θα γράψουν ότι ένα νέο πολιτικό αστέρι γεννιέται και αποτελεί χρυσή ευκαιρία για το κόμμα να το αξιοποιήσει, διότι πρόκειται για πολιτικό κελεπούρι κ.ο.κ.
Αυτό θα δημιουργήσει αναστάτωση στο υποψήφιο θύμα, τροφοδοτώντας τη ματαιοδοξία του και προκαλώντας μέχρι και ευχάριστα όνειρα όπου θα βλέπει από μια άλλη διάσταση (ως τρίτος ιπτάμενος παρατηρητής) τον εαυτό του να αγορεύει από το βήμα της βουλής φορώντας μια κόκκινη χλαμύδα του Ιουλίου Καίσαρα και από κάτω οι αρχηγοί κομμάτων και σύσσωμη η βουλή θα τον καταχειροκροτεί..
Σε αυτό το σημείο το θύμα έχει χάσει τη γη κάτω από τα πόδια του και ο βουλευτής έχει πετύχει στο ήμισυ το στόχο του… Συνεχίζουμε το σεμινάριο Μακιαβέλι αποκαλύπτοντας πως ο εν λόγω πολιτικός ανήρ ως άλλο τριτοκλασσάτο καμάκι της Μυκόνου θα απευθυνθεί σε άλλες τρεις -τέσσερις γκόμενες(συγνώμη συνυποψήφιους ήθελα να πω ) και θα πει τα ίδια ακριβώς πράγματα….
Το θύμα (που παραμένει πάντα θύμα και αυτό δεν αλλάζει) θα παίξει πολύ καλά το ρόλο της συνεργασίας που του έχουν προτείνει για το «δίδυμο»..
Δίδυμο σημαίνει πως στους οκτώ υποψηφίους του ψηφοδελτίου το «ζώον «(ο ψηφοφόρος ήθελα να πω) έχει δικαίωμα να βάλει μέχρι δυο σταυρούς σε δύο συνεργαζόμενους ανεπίσημα.
Τα τρία ή τέσσερα θύματα που έχει βρει ο παλιός βουλευτή( ο παλιός πάντα είναι αλλιώς) δεν έχουν δυνατότητα να πάρουν ο καθένας τους πάνω από τέσσερις πέντε χιλιάδες σταυρούς.
Ο καθένας ξεχωριστά όμως πιστεύουν ότι συνεργάζονται με τον Παλιό βουλευτή και λένε σε όσους απευθύνονται ψήφισε εμένα και τον Τάδε….
Ο Παλιός βέβαια (που όπως προείπαμε είναι αλλιώς και δεν είναι ψάρακας και κοροΐδο σαν το νέο.. λέει στους δικούς του…. «ψηφίστε μόνο εμένα….μονοσταυρία») Για τα μάτια του κόσμου και για αποπροσανατολισμό λέει σε μερικούς γνωστούς του θύματος ψηφίστε και τους δύο μας-εξακριβωμένα ότι θα φτάσουν στα αυτιά του Μ***κα…Του θύματος για να καταλαβαινόμαστε…
Έτσι παρατηρείται το σύνηθες πλέον φαινόμενο να ανοίγει η κάλπη και ο παλιός να έχει πάρει πέντε χιλιάδες τους δικούς του συν πέντε επί τρία από τους συνυποψήφιους του (δεν τους ξαναχαρακτηρίζω) και να φτάνει στους είκοσι χιλιάδες ενώ οι επόμενοι κινούνται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας από τρεις μέχρι πέντε χιλιάδες σταυρούς έκαστος…
Το κόμμα ποτέ δεν κάνει απολογισμό εκλογών για να πει ….μισό λεπτό ρε παιδιά…αυτούς τους κόπανους ποιος μας τους πρότεινε? Και η Ιστορία καλά κρατεί με τους βουλευτές να επανεκλέγονται τέσσερις και πέντε φορές….
Νέα αξιόλογα πρόσωπα δύσκολα εμφανίζονται στο προσκήνιο εάν δεν το επιτρέψουν οι παλιοί…
Στην Εύβοια το παιχνίδι του μαγειρέματος του ψηφοδελτίου έχει ήδη ξεκινήσει αλλά επειδή ο εκλογομάγειρας των τελευταίων ετών έχει φτιάξει πολλές σούπες.. μαθαίνουμε ότι από τα κεντρικά ετοιμάζεται αυτή τη φορά μεγαλοπρεπής χυλόπιτα…
Υ.Γ. Με τις υγείες σας μετρ…..
