Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Ελλάδα:η φοβική χώρα


Του Νίκου Δήμου
Χίλια τόσα χρόνια κρατάει, από τη εποχή του Σχίσματος. Φόβος, δυσπιστία και μίσος για τη Δύση. Με επικεφαλής την Εκκλησία που αιώνες συμβούλευε τους ραγιάδες να αγαπούν τον Σουλτάνο (πατέρα μας) και να εξορκίζουν κάθε δυτικό – σατανικό (Επιστήμη, Δημοκρατία, Διαφωτισμό, 
κ.λπ.). 





Μόνιμα η φοβική Ελλάδα νιώθει περικυκλωμένη από εχθρούς που την εποφθαλμιούν και την επιβουλεύονται. Όπως έγραψε ένας γνωστός λαϊκός ιστοριογράφος, ο Κυριάκος Σιμόπουλος: «Ο Ελληνισμός αγωνίζεται επί δύο χιλιετίες σε έναν εχθρικό κόσμο υπό συνεχή απειλή ολοκληρωτικού αφανισμού… ολομόναχος».
Ακόμα κι όταν ελευθερώθηκε το ’21 χάρη στις Μεγάλες Δυνάμεις, δεν είπε ποτέ ευχαριστώ. (Ο Σημίτης, που είπε «ευχαριστώ» για τα Ίμια, στιγματίστηκε διά βίου).
Γιατί άλλες χώρες δεν νιώθουν αυτό το σύνδρομο; Η Ιταλία ελευθερώθηκε και ενοποιήθηκε μετά από μας. Πέρασε αιώνες κάτω από γερμανική, ισπανική, γαλλική κατοχή. Ωστόσο δεν μισεί τη Δύση – έγινε Δύση. Εμείς δεν γίναμε ποτέ κι ας είπε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το «ανήκομεν».
Κάθε κακό που μας συμβαίνει το αποδίδουμε σε άλλους. Π.χ. την «ξενοκίνητη» χούντα. Που μόνο ξενοκίνητη δεν ήταν – ελληνικότατη. Άλλα σχεδίαζαν οι ξένες μυστικές υπηρεσίες και πιάστηκαν στον ύπνο. Όμως ο μύθος επιμένει.
Τώρα ξενοκίνητα είναι τα Μνημόνια και το Χρέος. Υποτίθεται πως οι ξένοι μάς ανάγκαζαν να ξοδεύουμε και να χρεωνόμαστε, για να μας υποδουλώσουν και να μας αγοράσουν για ένα κομμάτι ψωμί.
Το πώς μας ανάγκασαν να αγοράσουμε Τζιπούρες και σκάφη, να φτιάξουμε αυθαίρετα με πισίνες και να πουλάμε ανύπαρκτα γεωργικά με επιδοτήσεις, μόνο η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ το ξέρει.
Οι περισσότεροι πιστεύουν πως είμαστε πάλι θύματα πλεκτάνης των ξένων. Αν ισχυριστείς ότι μας βοηθάνε, θα αντιμετωπίσεις τον γενικό καγχασμό.
Το αποκορύφωμα της παράνοιας φαίνεται σε πρόσφατη δημοσκόπηση της VPRC: το 59% των Ελλήνων θεωρεί ότι ο πρωθυπουργός μας εργάζεται για λογαριασμό ξένων συμφερόντων. Ο αφελώς έντιμος Γιώργος Παπανδρέου, σατανικός πράκτωρ, μας ξεπουλάει.
«Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνην». Αλλά η παραφροσύνη αυτή υπάρχει εδώ και αιώνες. Τώρα, με την κρίση, η μανία καταδιώξεως εντάθηκε. Φοβάμαι πως αυτή, και όχι το χρέος, θα καταστρέψει τελικά τη χώρα.
Αναρτήθηκε από: realpolitics