Γράφει: Δέσποινα Κοντάκη
----------------------
Ήρθε η νύχτα στα χέρια μου
Βενετσιάνικο κρύσταλλο,
Από μακριά, μου ακούγονται
Κορίτσια να κλαίνε…
Τα μαλλιά τους λυτά
Σχηματίζουν οδύνες
Για αγάπες που φύγαν…
Και εγώ τρέμω
Να κρατήσω το δώρο μου
Μη μου πέσει και σπάσει…
Ο λυγμός τους με αλλάζει.
Στον καθρέφτη μου βλέπω
Μια παράξενη θάλασσα
Στα ακροδάχτυλα κρέμονται φύκια
Το ελαφρύ μου το ένδυμα,
Το βαραίνουν κοχύλια…
Και ο άνεμος δήμιος
Επιμένει να μου φέρνει την λύπη τους…
Ετοιμάζουν φθινόπωρα
Τα κορίτσια τα ωραία.
Στα λευκά τους φορέματα
Θα κεντήσουν βροχές
Από κόκκινα δάκρυα…
Στα λυτά τους μαλλιά
Θα καρφώσουν δυο σύννεφα…
Και εγώ τρέμω
Να κρατήσω τη νύχτα τους
Μη γεμίσει ο κόσμος σκοτάδι.
Στον καθρέφτη μου βλέπω
Μια παράξενη άνοιξη
Στα ακροδάχτυλα σπάζουν οι λέξεις
Το ελαφρύ μου της ύπαρξης
Το βαραίνουν αλήθειες…
Τα κορίτσια μου τα όμορφα
Ετοιμάζουν χειμώνες…
