Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Ο Κακαουνότραγκας (δημοσιογραφικό είδος της εποχής)

Δημοσιογράφος μαϊμού

Είκοσι χρόνια τώρα στην πόλη παριστάνει τον παράγοντα επειδή κανείς δεν του μιλάει και οι περισσότεροι τον απαλλάσσουν λόγω βλακείας.
Ένας άνθρωπος αμόρφωτος που νομίζει ότι τα ξέρει όλα. Πιτσιρικάς όταν ήταν τον είχαν στο σχολείο για σφαλιάρες.






Τεμπέλης εκ φύσεως παρασιτοζοεί από τα παιδικά του χρόνια εις βάρος των άλλων.
 Κάποια στιγμή της ζωής του βρήκε το ρόλο που ήθελε να παίξει.
 Ήταν η εποχή της δημιουργίας της ελεύθερης ραδιοφωνίας, της άνθισης του επαγγέλματος του δημοσιογράφου και ο μικρός ξερόλας φαντάστηκε τον εαυτό του στο Ρόλο του Κακαουνάκη.
Μαγεύονταν ακούγοντας το μεγάλο δάσκαλο στο Σκάϊ και τον άλλο μεγάλο κράχτη τον Γιώργο Τράγκα.
 Ώρες ατελείωτες περνούσε ακούγοντας τα κρεσέντο των δύο «ιερών τεράτων» και μια αναλαμπή πέρασε από το μικρό μυαλό του.
Φαντάστηκε τον εαυτό του στον ίδιο ρόλο. 
Πίστεψε ότι και εκείνος μπορεί να το κάνει αυτό και αυτοχρίστηκε δημοσιογράφος.
 Στην Ελλάδα εξάλλου ζούσε…στη χώρα που ο αείμνηστος Τσαρούχης είχε πει «ότι δηλώσεις είσαι» 
Ξεκίνησε λοιπόν να τραγκανίζει κακαουνίζοντας προκαλώντας το γέλιο σε όποιον τον άκουγε. 
 Άφησε τα σφυριά και τα κατσαβίδια και έπιασε τα μικρόφωνα και τα μολύβια. 
Πλέον ήταν κάτι σημαντικό…
 Κυκλοφορούσε στην πόλη με ύφος χιλίων καρδιναλίων και φούσκωνε σαν το παγώνι.
Δεν ήταν πιά ο άνθρωπος της Σφαλιάρας.
 Ήταν  ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ!!!(sic) .
Τα ελληνικά του είναι κάτι μεταξύ φραγκοκινέζικων και εβραιοκογκολέζικων. 
Όταν χρησιμοποιεί φράσεις της καθαρεύουσας που έχει υποκλέψει από τον Πρετεντέρη ή τον Χατζηνικολάου μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα στο στομάχι από το πολύ γέλιο.
 Κάποια άλλη στιγμή πίστεψε ότι μπορεί να ασχοληθεί και με την πολιτική.
Εκεί όμως δεν στάθηκε τυχερός γιατί χρειαζόταν την ψήφο του κόσμου.
Ποιος θα ψήφιζε ένα γραφικό, αγράμματο τύπο μόνο και μόνο επειδή δηλώνει ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ.
Η ενασχόληση του με τα κοινά σκόρπισε ακόμη μεγαλύτερο γέλιο και έδωσε ένα μικρό μάθημα στον αλαζόνα, αστοιχείωτο ξερόλα που με το θράσος και τα δανεικά επιβιώνει όλα αυτά τα χρόνια προσπαθώντας να γίνει κάτι που δεν μπορεί. Ένας αξιοσέβαστος τοπικός παράγοντας.
Το κακέκτυπο του Κακαουνάκη παριστάνει τον Κήνσορα και τον τιμητή επειδή κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει ανοίξει το στόμα του για να αποκαλύψει το βρομερό του ρόλο.

Υ.Γ.(2) οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική