Γεια σου ρε Αρτέμη Μάτσα Διαχρονικέ…
Χάρη σε αυτόν τον χαρακτήρα έχει γραφτεί η ένδοξη ελληνική ιστορία….
Τότε κόντρα στο στρατιωτικό κατεστημένο του Γ’ Ράιχ σήμερα κόντρα στο οικονομικό κατεστημένο των ισχυρών της Ευρώπης….
Βέβαια χωρίς Εφιάλτες δεν θα υπήρχαν οι Λεωνίδες…και αυτό δεν υφίσταται μόνο στους λαούς…μέσα σε παρέες, σε συνεργασίες, σε φιλίες χρόνων πάντα εμφανίζεται ένας δοσίλογος…Πιο άξιοι άνθρωποι όμως είναι αυτοί που τον έχουν καταλάβει αλλά εξακολουθούν να τον κάνουν παρέα…δίνοντάς του την ευκαιρία έστω και την τελευταία στιγμή να μπορέσει να αντισταθεί στη φύση του….
Καὶ περισσότερη τιμὴ τοὺς πρέπει ὅταν προβλέπουν,
καὶ πολλοὶ προβλέπουν,
πῶς ὁ Ἐφιάλτης θὰ φανεῖ στὸ τέλος,
κ᾿ οἱ Μῆδοι ἐπιτέλους θὰ διαβοῦνε.
