Αρχικά δεν κατάλαβα την έννοια του σχολίου το οποίο όμως με μια δεύτερη σκέψη εξέλαβα ως εξόχως πολιτικό… Φαντάστηκα τον Έλληνα ψηφοφόρο σαν άλλη Αν Λόμπεργκ και τον βουκολικά γοητευτικό κ Οικονόμου να τον κυνηγάει φωνάζοντας «μύγδαλα…μύγδαλα…»Το γεγονός ότι ο Έλλην ψηφοφόρος τρέχει τρομοκρατημένος μακριά αποτελεί όπως και στην ελληνική ταινία «κορίτσια στον ήλιο» μια απλή παρεξήγηση η οποία στη συνέχεια θα επιλυθεί και θα επικρατήσει ο έρωτας….μεταξύ κυνηγού και ψηφοφόρου!
