Του Νίκου Αντωνίου
Τόλμησε τότε -το 1977, στη Λαμία- να ανέβει στο βήμα, γνωστός συνδικαλιστής από τη Χαλκίδα και να μην μιλήσει για κάρβουνα και τσιμινιέρες. Τόλμησε να αναφερθεί στον πραγματικό πλούτο της χώρας και να υποδείξει τα αναγκαία έργα υποδομής για την τουριστική ανάπτυξη της Εύβοιας.
«Δηλαδή σύντροφε προτείνεις να γίνουμε λαντζέρηδες και σερβιτόροι των πλουσίων γερόντων της Ευρώπης?» τον έκοψε συνοφρυωμένος ο Άκης. Το τουριστικό αναπτυξιακό μοντέλο του συνδικαλιστή, τον είχε ενοχλήσει. Δεν ταίριαζε με τα ...μεγαλεία που ορέγονταν από τότε.
«Όποιος υποτιμά το επάγγελμα του λαντζέρη και του σερβιτόρου, μάλλον είναι φασίστας και όχι σοσιαλιστής», απάντησε ορθά - κοφτά ο συνδικαλιστής και ο αντίκτυπος της ατάκας του στη συνδιάσκεψη ήταν τέτοιος, που θα έπρεπε να εμφανιστεί και η Σαπφώ Νοταρά να αναφωνήσει το γνωστό: «μπουρλόόότο»!
Απερίγραπτα ήταν όσα ακολούθησαν. Απερίγραπτα θα μείνουν δυστυχώς, αφού οι σύντροφοι έχουν "σβήσει" από τη μνήμη τους τα ονόματα των ροπαλοφόρων, που κυνήγησαν τότε τον συνδικαλιστή και κυρίως εκείνου του 20χρονου, που σήμερα στρογγυλοκάθεται σε υπουργική καρέκλα.
Τα χρόνια πέρασαν και ο Άκης έδειξε αν ήταν σοσιαλιστής, φασίστας ή τυχοδιώκτης. Έδειξε και πόσο τιμά λαντζέρηδες και σερβιτόρους, όταν αυτοί έκαναν πορεία διαμαρτυρίας ως τη Βουλή και αυτός ψώνιζε δερμάτινες παντόφλες από το περίφημο "Hermes". Δεν τον κατηγορώ. Έχει κάθε δικαίωμα να έχει άλλες έγνοιες, όπως είχε άλλες έγνοιες ένα μωρό το 1977 και όπως μπορεί να έχει άλλες έγνοιες ένας μωρός σήμερα.
Δεν πρέπει εξάλλου να είμαστε επικριτικοί και αχάριστοι με πολιτικές προσωπικότητες σαν τον Άκη. Γιατί μπορεί να πέρασαν τόσα χρόνια και να περιμένει ακόμη η Εύβοια εκείνες τις αναπτυξιακές υποδομές (σ.σ. ένα δρόμο βρε αδερφέ), αλλά τώρα δεν μας κυνηγούν ροπαλοφόροι όταν το ζητάμε.
Και αυτή είναι μια "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ",
την οποία χρωστάμε στο ΠΑΣΟΚ και στον Άκη...
Μοναδική μου έγνοια το 1977 ήταν το μπιμπερό. Γεννήθηκα 5,5 κιλά, στο μαιευτήριο με είχαν ως αξιοθέατο και ...δεν προλάβαιναν να με ταϊζουν. Οι ενήλικοι της εποχής είχαν σαφώς μεγαλύτερες έγνοιες...
"Μπουσούλαγε" τότε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα. Η κοινωνία γνώριζε το "θείον βρέφος" Κώστα Λαλιώτη, τον "ωραίο Μπρούμελ του Κινήματος" Άκη Τσοχατζόπουλο και όλοι έτρεχαν στη Λαμία, σε μια από τις πρώτες πανελλαδικές συνδιασκέψεις του Κινήματος.
Μπροστά στο κάλλος του Άκη Τσοχατζόπουλου, τύφλα να είχε ο......
Ερμής του Πραξιτέλους (φωτο)! Ξεχώριζε, όμως, από τότε δίπλα στον Ανδρέα και για την ιδεολογική του θολούρα και για τον εγκεφαλικό του "κάλο" και για την συμπεριφορά του "YESMAN", που τον ανέδειξε σε έμπιστο Παπανδρεϊκό κουτσαβάκι."Μπουσούλαγε" τότε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα. Η κοινωνία γνώριζε το "θείον βρέφος" Κώστα Λαλιώτη, τον "ωραίο Μπρούμελ του Κινήματος" Άκη Τσοχατζόπουλο και όλοι έτρεχαν στη Λαμία, σε μια από τις πρώτες πανελλαδικές συνδιασκέψεις του Κινήματος.
Μπροστά στο κάλλος του Άκη Τσοχατζόπουλου, τύφλα να είχε ο......
Τόλμησε τότε -το 1977, στη Λαμία- να ανέβει στο βήμα, γνωστός συνδικαλιστής από τη Χαλκίδα και να μην μιλήσει για κάρβουνα και τσιμινιέρες. Τόλμησε να αναφερθεί στον πραγματικό πλούτο της χώρας και να υποδείξει τα αναγκαία έργα υποδομής για την τουριστική ανάπτυξη της Εύβοιας.
«Δηλαδή σύντροφε προτείνεις να γίνουμε λαντζέρηδες και σερβιτόροι των πλουσίων γερόντων της Ευρώπης?» τον έκοψε συνοφρυωμένος ο Άκης. Το τουριστικό αναπτυξιακό μοντέλο του συνδικαλιστή, τον είχε ενοχλήσει. Δεν ταίριαζε με τα ...μεγαλεία που ορέγονταν από τότε.
«Όποιος υποτιμά το επάγγελμα του λαντζέρη και του σερβιτόρου, μάλλον είναι φασίστας και όχι σοσιαλιστής», απάντησε ορθά - κοφτά ο συνδικαλιστής και ο αντίκτυπος της ατάκας του στη συνδιάσκεψη ήταν τέτοιος, που θα έπρεπε να εμφανιστεί και η Σαπφώ Νοταρά να αναφωνήσει το γνωστό: «μπουρλόόότο»!
Απερίγραπτα ήταν όσα ακολούθησαν. Απερίγραπτα θα μείνουν δυστυχώς, αφού οι σύντροφοι έχουν "σβήσει" από τη μνήμη τους τα ονόματα των ροπαλοφόρων, που κυνήγησαν τότε τον συνδικαλιστή και κυρίως εκείνου του 20χρονου, που σήμερα στρογγυλοκάθεται σε υπουργική καρέκλα.
Τα χρόνια πέρασαν και ο Άκης έδειξε αν ήταν σοσιαλιστής, φασίστας ή τυχοδιώκτης. Έδειξε και πόσο τιμά λαντζέρηδες και σερβιτόρους, όταν αυτοί έκαναν πορεία διαμαρτυρίας ως τη Βουλή και αυτός ψώνιζε δερμάτινες παντόφλες από το περίφημο "Hermes". Δεν τον κατηγορώ. Έχει κάθε δικαίωμα να έχει άλλες έγνοιες, όπως είχε άλλες έγνοιες ένα μωρό το 1977 και όπως μπορεί να έχει άλλες έγνοιες ένας μωρός σήμερα.
Δεν πρέπει εξάλλου να είμαστε επικριτικοί και αχάριστοι με πολιτικές προσωπικότητες σαν τον Άκη. Γιατί μπορεί να πέρασαν τόσα χρόνια και να περιμένει ακόμη η Εύβοια εκείνες τις αναπτυξιακές υποδομές (σ.σ. ένα δρόμο βρε αδερφέ), αλλά τώρα δεν μας κυνηγούν ροπαλοφόροι όταν το ζητάμε.
Και αυτή είναι μια "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ",
την οποία χρωστάμε στο ΠΑΣΟΚ και στον Άκη...
Υ.Γ. Φίλε Νικόλα το ήξερα ότι έχεις καλή πένα…από τις καλύτερες που υπάρχουν στην Εύβοια…αλλά μερικές φορές είσαι η πραγματική απόλαυση του αναγνώστη.
5,5 κιλά μωρό και πέντε τόνους αρθρογράφος….
