Γράφει ο Δημήτρης Μυταράς
http://www.aixmi.gr
Γεννήθηκα σ’ ένα στάβλο.
Τα ζώα με ζέσταιναν
με την αγάπη τους και
την αναπνοή τους.
Μεγάλωσα στο ξυλουργείο
του πατέρα μου.
Ταξίδεψα, γνώρισα και
αγάπησα τους ανθρώπους,
τους γιάτρεψα,
τους παρηγόρησα,
δοξάστηκα,
προδόθηκα,
πουλήθηκα,
σταυρώθηκα.
Θα με προδίδουν
θα με πουλάνε
για χρήματα
και θα με σταυρώνουν
στους αιώνες των αιώνων.
Στο όνομά μου θα γίνουν
αδικίες, καταστροφές και
φριχτοί πόλεμοι!!!
Είμαι το ιερόν σφάγιον
πλήρωσα για τις αμαρτίες όλων
σας παρακαλώ, βοηθήστε με!!!
Είμαι ο ταπεινός μετανάστης,
που πνίγηκε στη θάλασσα
του Αιγαίου.
Είμαι ο ναρκομανής
ξαπλωμένος στο παγκάκι
του έρημου πάρκου
τη νύχτα με τις ενέσεις
γύρω μου…
Βοηθήστε με…
Είμαι το παιδί
που ζητιανεύει
στα φανάρια του δρόμου…
Είμαι ο άρρωστος
έρημος χωρίς βοήθεια
στο νοσοκομείο.
Είμαι η χήρα που
μεγαλώνει τα παιδιά της
σκουπίζοντας την αυλή
του σχολείου!!!
Είμαι το ιερόν σφάγιον…
Αφήστε τα μοναστήρια σας
έζησα στον κόσμο
και όχι στην ερημιά…
Ξεχάστε τα τρισάγια,
τις ολονυχτίες, τις λιτανείες
και τις δοξολογίες.
Ποτέ δεν τα ζήτησα
λυπηθείτε με…
Είμαι ο μοναχικός τρόφιμος
του τρελοκομείου!!!
Είμαι το ιερόν σφάγιον…
Ο αίρων τις αμαρτίες του κόσμου…
Είμαι ο Ιησούς ο Ναζωραίος…
