Προς στιγμήν είπα: μπα δεν θα ακούω καλά….. έχω παραισθήσεις….. με πείραξαν τα ντολμαδάκια γιαλατζή της μητέρας…...με πείραξε το χάπι για την υπέρταση θα έκανα λάθος και το πήρα εις διπλούν….
Όμως ξανατέντωσα καλά τα αυτιά μου και τι ακούω παρακαλώ; Από την πλατεία των αγανακτισμένων πολιτών της Χαλκίδας η Μαίρη Λίντα τραγουδούσε στην διαπασών ‘’για δυο μάτια, για δυο χείλια κάποτε ξενύχτησα’’ (?) Έτυχε να περάσω δίπλα από την πλατεία με το αυτοκίνητό μου Σάββατο 11 Ιούνη ώρα 11 βραδυνή.
Έπαθα κάτι μεταξύ εγκεφαλικού και αμνησίας… προσπαθούσα να θυμηθώ αν τα παλαιά καλά χρόνια οι αγώνες του Λαού γίνονταν με Μαίρη Λίντα, αλλά δεν μου ερχόταν με τίποτα… είπα θα ρωτήσω την γιαγιά μου, αλλά που να βρω τέτοια ώρα εισιτήριο για τον πάνω κόσμο…. επίσης κάτι θείες που είχα μεγαλοκοπέλες κι αυτές έχουν από καιρό αποδημήσει εις Κύριον…
Δεν μου έμενε λοιπόν παρά να γυρίσω στα εφηβικά μου χρόνια τότε που πήγαινα με τον θείο μου (αριστερό ιδεολόγο) στα φεστιβάλ και στις πορείες. Από τα μεγάφωνα τότε ακουγόταν Θεοδωράκης Ελύτης Ρίτσος και το κλίμα ήταν άκρως επαναστατικό!
Είπα… μήπως ήμουν σε πανηγύρι της παναγιάς της Λαγκαδιώτισσας και κοίταξα γύρω γύρω μήπως έχουν και ψησταριές με αρνιά και γουρούνια (ψητά) για να πάρω κανά δυο κιλά να μην μαγειρεύω αύριο Κυριακάτικα…. Ψησταριές όμως δεν υπήρχαν… μόνο κάρβουνο… πολύ κάρβουνο… πάρα πολύ κάρβουνο…
Τι έγινε παιδιά όλα καλά? Σε ποιο πανηγύρι θα πάτε μετά από εδώ? Μπορώ να δώσω και μια παραγγελιά? Όχι δεν θα χυθεί αίμα… Έχει μεγαλώσει πολύ κι ο Κοεμτζής…. Χάθηκε η παλιά αίγλη…. Έτσι βρε αδερφέ ένα τραγουδάκι γλυκό και ακίνδυνο μόνο για να κάνουμε κέφι… ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
Υ.Γ.(Το κείμενο εστάλη χθες αλλά για τεχνικούς-προσωπικούς λόγους δεν το αναρτήσαμε…και σήμερα όμως είναι επίκαιρο…ζητάμε την κατανόηση της φίλης που μας το εμπιστεύθηκε)
