Γράφει η Δ.Κ. Ποιήτρια- Χαλκιδέα –Άνεργη
….για την πλατεία Αγίου Νικολάου
’Κι έρχεται το δέντρο, το δέντρο της καταιγίδας το δέντρο του λαού. Απ’ τη γη ανεβαίνουν οι ήρωές του, όπως τα φύλλα απ’ το χυμό, κι ο άνεμος θρύβει τα φυλλώματα της βουερής ανθρωποθάλασσας , ώσπου πέφτει στη γη ξανά’’ ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ…
Ανθρωποθάλασσα πάντως εδώ σ αυτή την πλατεία, δεν είδαμε.
Παρακολουθούμε όλοι από την Τετάρτη 25 Μαΐου την αγανάκτηση του κόσμου μέσα από τις συγκεντρώσεις που γίνονται σε όλες τις πλατείες των πόλεων… Δεν ξέρω αλήθεια τι έχετε αποκομίσει εσείς από όλο αυτό. Και δεν ξέρω αλήθεια που είναι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι… καθημερινά σχεδόν βρίσκομαι εδώ και αυτό που διαπιστώνω με απογοητεύει. Ήμουν η πρώτη που έφερα μικρόφωνο για να ακουστεί η φωνή όσων έχουν κάτι να πουν. Ξεκινήσαμε 2-3 άνθρωποι να μιλάμε για τα προβλήματα που μας έφεραν εδώ, και ακόμα με στίχους ποιητών γιατί πιστεύουμε ότι μπορεί ο λαός να αποκωδικοποιήσει μηνύματα ανθρώπων που έχουν προσφέρει με αγώνες στις κοινωνίες & στις εποχές που έζησαν, για παιδεία ελευθερία και ψωμί. Άνθρωποι που έχουν γίνει σύμβολα παγκοσμίως, και το οποιοδήποτε λογοτεχνικό έργο τους έχει πίσω του μια ιστορία που όλοι πρέπει να σεβόμαστε ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΓΡΑΦΤΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΓΩΝΕΣ ΜΕ ΑΙΜΑ.
Κάποιος είπε ότι οι άνεργοι δεν θέλουν ποιήματα. Σας λέω λοιπόν ότι είμαι άνεργη 9 χρόνια. Επίσημα με κάρτα στον ΟΑΕΔ. Και αλλοίμονό μου αν το μόνο που θα ήθελα να έχω είναι μόνο φαγητό για να γεμίζω το στομάχι μου. Μιλώ εντελώς συνειδητοποιημένα και σας λέω ότι έμαθα στη ζωή μου να ζω και με ελάχιστα. Με αυτό που δεν μπορώ να ζήσω όμως είναι η έλλειψη πολιτισμού. Δεν επιτρέπω σε κανέναν να μου αφαιρεί την τροφή για την ψυχή και το πνεύμα μου!!! Αλλοίμονο αν ήμουν ικανοποιημένη μόνο με το να έχω μόνο να τρώω σαν ζώο! Αλλοίμονο αν ήμουν ικανοποιημένη μόνο με το να έχω υλικές απολαύσεις. Αυτό που βιώνουμε όλοι σήμερα είναι απόρροια της εκμηδένισης των αξιών. Φτάσαμε εδώ γιατί οι αξίες υποτιμήθηκαν , φτάσαμε εδώ γιατί κάναμε εκπτώσεις στην αξιοπρέπειά μας. Αν οι αξίες εκτιμούνταν κανείς δεν θα έκλεβε και κανείς δεν θα κατέστρεφε.
Τα τελευταία χρόνια ζήσαμε ή βιώσαμε την ασυδοσία σε όλους τους τομείς της ελληνικής κοινωνίας. Ο καταναλωτισμός ξέφυγε από κάθε όριο. Θέλαμε όλο και πιο πολλά και πιο πολλά. Αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι με το Α κεφαλαίο πρέπει να κάνουμε ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ.
Τι κάναμε εμείς όταν συνέβαιναν όλα αυτά? Μήπως ήμασταν και εμείς βολεμένοι κάπου και τώρα μας ήρθαν όλα τούμπα? ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΞΑΦΝΙΚΑ ΝΑ ΦΤΑΙΝΕ ΜΟΝΟ ΟΙ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΖΕ ΝΑ ΜΗΝ ΦΤΑΙΕΙ, ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ???Περίμενα να δω τι θα γίνει όλες τις ημέρες εδώ. Το ζητούμενο πρώτα απ’ όλα είναι η πλατεία αυτή να είναι γεμάτη. Να δώσουμε το μήνυμα στους κυβερνώντες και στους αποχωρήσαντες ότι βγήκαμε όλοι στο δρόμο γιατί δεν αντέχουμε άλλο τα σκληρά μέτρα που μας επιβάλουν, για τις χαμένες κατακτήσεις μας μετά από τόσα χρόνια εργασίας και κόπων για την πλειοψηφία του Ελληνικό λαού. Δεν φταίνε όλοι. ΔΕΝ ΦΤΑΙΜΕ ΟΛΟΙ.
Στην πλατεία είδα πολλά. Άνεργους όμως δεν είδα και δεν βλέπω. ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΔΑ. Περίμενα να δω και άλλους σοβαρούς ανθρώπους σκεπτόμενους να έχουν λόγο σε αυτό το ελεύθερο βήμα. Ίσως κάποιοι φοβούνται να εκτεθούν γιατί σκέφτονται το μετά και το κόστος που θα έχουν σε διαφόρους τομείς…
Κατανοώ ότι είμαστε όλοι άνθρωποι από διάφορες πολιτικές αφετηρίες και από διάφορα κοινωνικά στρώματα. Εδώ δεν ήρθαμε να μιλήσουμε όμως για κόμματα. Και Αυτή η έννοια της διαφορετικότητας που στράτευσε και στρατεύει τα βήματά μας στις πλατείες των πόλεων είναι το μόνο που μας ενώνει και αυτό είναι και το μαγικό.
Είμαστε όλοι διαφορετικοί αλλά ίσοι στα δικαιώματα, ίσοι στο όνειρο. Όλοι νιώθουμε ότι μας πρόδωσαν… όμως η δική μου γνώμη σε ότι αφορά τις ποικίλες απόψεις που ακούγονται περί αναζήτησης και αλλαγής άλλου πολιτικού συστήματος και διαφοροποίησης των κοινωνικών δομών, όχι μόνο δεν είναι επίκαιρες αλλά κρίνω ότι είναι και διαλυτικές λόγω της διαφορετικότητάς μας. Το πρόβλημά μας αυτήν την στιγμή είναι πώς η πλατεία πρέπει να γεμίσει με κόσμο, πώς πρέπει να γίνουμε πενταπλάσιοι και δεκαπλάσιοι !
Μόνο τότε οι φωνές μας θα φτάσουν σε αυτούς που κατάντησαν έτσι την ζωή μας. Παρακαλώ ας αρχίσουν οι προτάσεις πώς θα έρθουν οι άνεργοι της Χαλκίδας σε αυτήν την πλατεία, πώς θα γεμίσει η πλατεία με νέους ανθρώπους που αναλώνονται στις καφετέριες της παραλίας με το χαρτζιλίκι του μπαμπά , κι αυτό δεν το λέω σαν αιχμή κατά της νεολαίας μας, αλλά αποτελεί την αυτοκριτική μου και το μεγάλο μου συγγνώμη προς αυτά τα παιδιά, γιατί δεν τους δώσαμε προοπτική και τώρα πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί για να ανοίξουμε ένα παράθυρο στο μέλλον αυτών των παιδιών ελπίζοντας πως θα βρουν τον δρόμο τους. Επιβάλλεται να εκτιμήσουμε απ΄ την αρχή τις αξίες μας και τις προτεραιότητές μας .ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ. Ας κρατήσουμε λοιπόν ότι μας ενώνει μέσα στην οποιαδήποτε διαφορετικότητά μας και ας παλέψουμε για το κοινό καλό μας. Θα απαγγελθούν κάποια ποιήματα.
Όποιος θέλει μπορεί να έρθει στο βήμα που βεβαίως είναι πάντα ελεύθερο για όλους. Πάρτε τα μηνύματα των ποιημάτων και κάντε τα σημαίες, κάντε τα τρόπο ζωής. Αυτή είναι η τροφή του πνεύματος. ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΡΟΦΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΠΕΙΝΑ ΣΩΜΑΤΙΚΗ.
Υ.Γ. ομιλία-απόψεις της Δ.Κ. στη συγκέντρωση των πολιτών στην πλατεία του Αγίου Νικολάου….Την ευχαριστούμε θερμά που μας εμπιστεύθηκε τις σκέψεις τις και όποτε κρίνει, θεωρούμε τιμή μας να δημοσιοποιούμε οτιδήποτε επιθυμεί στο παρόν μπλογκ, επωνύμως ή ανωνύμως….
