Τελικά η Χαλκίδα είναι γεμάτη τρωκτικά. Αν ποτέ κανείς καταφέρει να γκρεμίσει αυτή την παλιά δημοσιογραφική αγορά, από τα θεμέλιά της θα πεταχτούν αμέτρητα ποντίκια όπως με αυτό το σαράι στο κέντρο της πόλης που κατεμέ θα έπρεπε να αναπαλαιώσουν και όχι να κατεδαφίσουν. Κατεδάφιση χρειάζεται η δημοσιογραφική πιάτσα της οποίας το λιγδωμένο άντερο ταΐζουν κατά καιρούς διάφοροι εργολάβοι, κατασκευαστές, αμετροεπείς πολιτικοί και απίθανοι ψευτοεπιχειρηματίες που πλουτίζουν αρμέγοντας τον ιδρώτα του κοσμάκη. Μέρος αυτού του σάπιου συστήματος και συμμέτοχος στο μεγαλύτερο βαθμό είναι και ο δημοσιογραφικός κόσμος(υπάρχουν και ελάχιστες εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα) ο οποίος συντηρεί ολόκληρο αυτό το γλοιώδες οικοδόμημα. Αυτό που δεν έχει αφήσει νεοκλασικό για νεοκλασικό στη Χαλκίδα, που έχει σηκώσει εξαόροφες πολυκατοικίες πέντε μέτρα από το κύμα, που δεν έχει βάλει ακόμη σε σχέδιο ολόκληρες περιοχές όπως η έξω Παναγίτσα και η Χαραυγή που δεν έχει διαβάσεις και προσβάσεις σε πεζοδρόμια για άτομα με ειδικές ανάγκες, που ανακυκλώνει το ρουσφέτι και τη συναλλαγή , που διατηρεί για να ελέγχει την κατάσταση το «δούναι και λαβείν» που…που.. και δε συμμαζεύεται. Αυτό το σάπιο δημοσιογραφικό σύστημα το οποίο το πρωί ξελαρυγγιάζεται να «κατακεραυνώνει|» τα λαμόγια και τη σαπίλα..και το βράδυ στρώνει το χοντρό του κώλο για να συνφάγει με τη διαφθορά και τη διαπλοκή. Αυτό το ύπουλο σύστημα που ξεγελά τον πολίτη για να κάνει τη δουλειά του. Που φορά το δημοσιογραφικό γιλέκο του πολεμικού ανταποκριτή και άμα ακούσει καμιά πιστολιά στον αέρα χέζεται πάνω του γιατί φοβάται ότι αυτόν κυνηγούν.. Το δημοσιογραφικό σύστημα που άμα συνομιλεί με κανένα αδύναμο ανθρωπάκι υψώνει τη φωνή και χτυπά με δύναμη τη γροθιά στο τραπέζι αλλά άμα του τηλεφωνεί ο Χορηγός του (πολιτικός ή επιχειρηματικός) κάνει δεκαπέντε κωλοτούμπες και του τρέχουνε τα σάλια από το γλείψιμο. Αυτό το σύστημα τολμά να κάνει και κριτική στο άλλο το πολιτικό σύστημα νομίζοντας πως ο κόσμος δεν έχει πάρει πλέον χαμπάρι ότι αυτοί οι δύο είναι οι κολώνες τους ίδιου σαθρού οικοδομήματος. Δυστυχώς δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα. Αυτή η πόλη δεν χρειάζεται μόνο ικανούς πολιτικούς…χρειάζεται τόνους ποντικοφάρμακο και πολίτες με κρίση….Που τέτοια τύχη…