Το Κομματόσκυλο είναι υβριδική ράτσα καθαρόαιμου λαμπραντόρ σε συνδυασμό με ημίαιμο κομματικό στέλεχος. Οφείλει την ονομασία του στο γεγονός πως στις προτάσεις του αρέσκεται να χρησιμοποιεί ποικίλα σημεία στίξης, με προεξάρχον το κόμμα. Με αυτή την άποψη συνάδει και το γεγονός ότι τα κομματικά στελέχη χρησιμοποιούν από τη φύση τους πολλά κόμματα στον ξύλινο λόγο τους, αλλά δε βάζουν ποτέ τους τελεία....
Ετυμολογία
Η ετυμολογία της ονομασίας "κομματόσκυλο" προέρχεται από τα συνθετικά "κόμης" + "σκύλος", καθώς ως πρώτο κομματόσκυλο εμφανίζεται ο Κόμης Δρακουμέλ, υποστηρίζοντας σθεναρά στον πολιτικό του λόγο τις ανάγκες της βασιλικής οικογενείας του Κοκού. Για ιστορικούς λόγους, αξίζει να αναφερθεί πως απευθυνόταν κατά τις ομιλίες του σε αγέλη σκύλων, εξ' ού και το δεύτερο συνθετικό.
Προέλευση
Τα κομματόσκυλα φαίνεται σύμφωνα με ιστορικές πηγές εγκρίτων δημοσιογράφων να καλλιεργούνταν για πρώτη φορά σε πειραματικά θερμοκήπια του κομματικού σωλήνα, με τη μίξη άνθρακα, ημιαιθανόλης και πολυχλωρομινόλης. Δεύτερη και λιγότερο τεκμηριωμένη άποψη υποστηρίζει πως απλά ένα στερημένο πολιτικά στέλεχος βίασε το λαμπραντόρ και γεννήθηκε το πρώτο κομματόσκυλο, το οποίο με τη σειρά του συνουσιάστηκε με τη μαμά του και γέννησαν πολλούς πολλούς απογόνους.
Είναι κοινό μυστικό πως ένας έγκριτος δημοσιογράφος δε θα ήξερε πως να πρωτογεμίσει τη λίστα με τα διάσημα κομματόσκυλα, καθώς η εκολαπτόμενη ράτσα φαίνεται να έχει μεγάλη απήχηση στην τάξη τους. Ενδεικτικά, μπορούν να αναφερθούν ο Πάνος Παναγιωτόπουλος, "Ο Κόκκινος Δεξιός" όπως αρέσκεται να αυτοποκαλείται για τις μαρξιστικές του θέσεις που στην πράξη περιορίζονται σε σατυρικές εκμπομπές μαγειρικής, προσφέροντας ένα κομμάτι πίτσα στους λεβέντες καλεσμένους του.
Πολλά κομματόσκυλα δύνανται να ανεβρεθούν και στις τάξεις των συνδικαλιστών, φιλόπτωχων ανθρώπων που έχουν ως αρχή να μην εργαστούν ποτέ, γι'αυτό και αυτοαποκαλούνται "αντιρρησίες εργατικής συνείδησης". Αξίζει ενδεικτικά να αναφερθεί ο Κοκκινούλης (κι άλλος δεξιός με εμμονή στο ερυθρό χρώμα), που μονίμως γκρινιάζει γιατί όταν ήταν μικρός έπεσε από τον κομματικό σωλήνα στη χύτρα με το μαγικό φίλτρο και τώρα δεν μπορεί να φάει άλλη φασολάδα (κοινώς είναι δυσκοίλιος).
Η εύρωστη συνομοταξία των κομματοσκύλων ταυτίζεται με τις επιταγές της μόδας κατά τη δεκαετία του '70, φανερά επηρεασμένη από το κλίμα της εποχής για sex, drugs, zivago and rock & roll. Αρέσκονταν να κατεβαίνουν στους δρόμους φορώντας φαρδιές καμπάνες και έγραφαν συνθήματα στον τοίχο. Επιστημονικοί κύκλοι ψυχολόγων ερμηνεύουν την πορεία τους ως απωθημένο για την "καλή ζωή" (good life), κάτι που επιβεβαιώνεται από τη μετέπειτα πορεία τους, οικοδομώντας καλαίσθητες βίλλες στην Εκάλη (βλέπε Δυναστεία των Παπανδρέου), τα Βριλήσσια (βλέπε Πρωτόπαπα) και το Πολύδροσο (κι άλλη γκόμενα του γεροπαπανδρέου), ως ελάχιστο φόρο τιμής στην τέχνη της αρχιτεκτονικής.
Από την Φρικηπαίδεια, την ελεύθερη παρωδία
Υ.Γ. Το κομματόσκυλο είναι ράτσα ευρέως διαδεδομένη στη Χαλκίδα. Ενίοτε εμφανίζεται και ως αδέσμευτος δημοσιογράφος, εκδότης, μπλόκερ, διευθυντής ειδήσεων και με άλλους επι το πλείστον βαρύγδουπους τίτλους. Η ιδιότητα του κομματόσκυλου δεν συνάδει με του επαγγελματία της ενημέρωσης αλλά δε βαριέσαι…ποιόν απασχολούν αυτές οι ασήμαντες λεπτομέρειες…μόνο κάτι προβοκάτορες ρομαντικούς εχθρούς της (κατευθυνόμενης) δημοσιογραφίας…
