Αν παρακολουθήσεις δελτία ειδήσεων σε πιάνει κατάθλιψη.
Όλοι αναφέρονται στην κρίση που επικρατεί αλλά εστιάζονται μόνο στην κρίση για την οικονομία ενώ η κρίση δεν αφορά μόνο στην οικονομία αλλά κυρίως στην κοινωνία και στους θεσμούς.
Δεν υπάρχει πρόβλημα επειδή το δημόσιο χρέος έχει αυξηθεί και δεν μπορούμε πια να δανειστούμε. Το δημόσιο χρέος μεγαλύτερων χωρών με πολύ καλύτερες από τη δική μας οικονομία είναι τριπλάσιο και τετραπλάσιο.
Υπάρχει πρόβλημα όμως όταν για παράδειγμα δεν αποδίδεται δικαιοσύνη….
Έχουμε πρόβλημα όταν οι πολίτες αυτής της χώρας ζουν και εξακολουθούν να ζουν με τρόπο που όχι μόνο έχει υποθηκεύσει το μέλλον των παιδιών και των εγγονών τους, αλλά τείνει να υποθηκεύσει και το μέλλον των εγγονών των εγγονών τους…
Η κρίση βεβαίως στην κοινωνία και η σημερινή κρίση στην οικονομία, δεν προέκυψαν μέσα σε μια νύχτα ή σε ένα χρόνο. Είναι αποτέλεσμα συμπεριφορών και αντιλήψεων πολλών δεκαετιών. Από τότε που οι γονείς σταμάτησαν να στέλνουν τα παιδιά τους να δουλεύουν το καλοκαίρι και τους εμφύσησαν τη νοοτροπία ότι αξίζουν μόνο θέση διευθυντή.
Και αυτή η κρίση…όχι η οικονομική..αλλά της κοινωνίας επεκτείνεται παντού.. Άνθρωποι μέτριοι και ασήμαντοι πρωταγωνιστούν στις πρώτες θέσεις σε όλους τους τομείς.
Οι κραυγές υπερισχύουν του λόγου….Η ακατάσχετη φανφάρα βαφτίζεται τσαγανό και μαχητικότητα…και η ήπια επιχειρηματολογία ονομάζεται ανικανότητα . Η κακεντρέχεια λέγεται τσαμπουκάς και η καλοσύνη, βλακεία…Το ψέμα λέγεται διπλωματία και η ειλικρίνεια ηλιθιότητα.
Τρανό παράδειγμα η κρίση στον τύπο και τα μέσα ενημέρωσης. Άνθρωποι χωρίς γραμματικές γνώσεις που σε άλλες εποχές δεν θα τους έβαζαν να γράφουν ούτε τις στήλες με τα φαρμακεία, σήμερα αυτοπροσδιορίζονται ως δημοσιογράφοι…
Στην τοπική μας κοινωνία κάποιοι άφησαν τα σφυριά και τα κατσαβίδια και έπιασαν τα μικρόφωνα και τα μολύβια.
Με την σιωπηρή ανοχή όλων.... Ορισμένοι χρησιμοποιώντας κείμενα από το ίντερνετ εμφανίζονται ως παντογνώστες και έχουν στο τσεπάκι τους μια λύση για όλα. Εφαρμόσιμη ή όχι δεν έχει καθόλου σημασία αρκεί που τη λένε…
Χωρίς γνώσεις γραμματικής και συντακτικού, γνωρίζουν όλα τα υπόλοιπα. Γνωρίζουν από δημόσια διοίκηση, γνωρίζουν από δημόσια έργα, ξέρουν πολιτική ανάλυση, έχουν άποψη για τα πάντα και την εκφράζουν χωρίς δισταγμό.
Πολιτικοί που παλαιότερα δεν θα τους έπαιρναν ούτε για κλητήρες σε υπουργείο, σήμερα έγιναν οι ίδιοι υπουργοί. Ο κόσμος έχει χάσει την εμπιστοσύνη του σε αυτούς επειδή βλέπει…
Ζίμενς, Ομόλογα, Βατοπέδι, Παρακολουθήσεις,κλπ κλπ
Κανένας όμως δεν βλέπει την κρίση στην κοινωνία ακόμα και στους ίδιους τους πολίτες που έμαθαν να μη διαμαρτύρονται ή να διαμαρτύρονται με λάθος τρόπο και προς λάθος κατεύθυνση, και που στο κάτω κάτω είναι αυτοί που επιλέγουν και τους πολιτικούς που τους κυβερνάνε και τα μέσα ενημέρωσης του αποπροσανατολισμού και της ελαφρότητας.
Οι σοβαροί άνθρωποι ιδιωτεύουν, οι καθηγητές πανεπιστημίου ενδιαφέρονται πως θα πουλήσουν το καινούργιο τους σύγγραμμα στους φοιτητές τους που αν δεν το αγοράσουν κινδυνεύουν να μην περάσουν το μάθημα, οι λογοτέχνες σιωπούν, οι καθηγητές των λυκείων κοιτάζουν όχι να διδάξουν τα παιδιά αλλά να τους κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα για να τους μάθουν στο σπίτι αυτά που δεν τους μαθαίνουν στο σχολείο παίρνοντας το μισθό του ελληνικού κράτους.
Οι σοβαροί και οι μορφωμένοι άνθρωποι δεν έχουν λόγο στην ελληνική τηλεόραση και δεν φιλοξενούνται από τα κανάλια γιατί δεν κάνουν υψηλές τηλεθεάσεις. Νούμερα κάνουν μόνο τα «νούμερα» και στα τηλεοπτικά πάνελ έχουν θέση μόνο η Τζούλια, η Μαριάννα, η Σάσσα και η Στέλλα.
Όλοι μιλάνε για κρίση στην οικονομία αλλά τίποτε δεν φαίνεται να μας συνεφέρνει. Ο καφές στην παραλία της Χαλκίδας κοστίζει τέσσερα ευρώ όταν κάτω από τον πύργο του Αϊφελ στο Παρίσι μπορείς να τον απολαύσεις με δύο ευρώ.
Το δημοτικό πάρκινγκ στη Χαλκίδα κοστίζει τέσσερα ευρώ την ώρα.
Πόσα χρειάζεται ένας εργαζόμενος στο κέντρο της Χαλκίδας για στάθμευση το μήνα;
Ο δήμος της Χαλκίδας εν μέσω κρίσης δεν θα μπορούσε να προχωρήσει σε μια κοινωνική πολιτική προς τους δημότες του;
Επιτρέπεται να έχει τις ίδιες τιμές με τους ιδιώτες επιχειρηματίες;
Θα πέσει έξω οικονομικά αν προσφέρει στο Χαλκιδέο πάρκινγκ με δύο ευρώ …για να μην πούμε με ένα;
Και από την άλλη ξαμολάει τη δημοτική αστυνομία για να μοιράζει κλήσεις?
Για ποιο κεντρικό σχεδιασμό και για ποια κυβέρνηση μιλάμε όταν σε τοπικό επίπεδο λειτουργούμε σαν να μην αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα;
Πώς να μην απογοητεύεται ο κόσμος όταν σήμερα οι συμβασιούχοι έφυγαν από τη νομαρχία, από τους δήμους και τις δημόσιες υπηρεσίες αλλά σε πολλές περιπτώσεις στη Χαλκίδα τα επίθετα εργαζομένων συμπίπτουν με πρώην δημοτικών συμβούλων και άλλων πολιτικών παραγόντων. Ξέρετε πόσες τέτοιες συμπτώσεις έχουμε στη Χαλκίδα;
Πώς να μην απογοητευθεί ο κόσμος όταν 10 μέρες πριν τις τελευταίες εθνικές εκλογές βλέπει σε γραφείο Ευβοιώτη βουλευτή πρώην υπουργού ουρές από νέα παιδιά να φτάνουν μέχρι τις σκάλες και στο τέλος να φεύγουν όλοι ικανοποιημένοι;
Παραβλέποντας το γεγονός ότι ένα μήνα πριν τις εκλογές δεν επιτρέπονται από το νόμο οι προσλήψεις, εξάγουμε το συμπέρασμα ότι ή κάποιος κατάφερε να τους διορίσει όλους (πράγμα αδύνατο) ή ότι τους κορόιδεψε και τους εξαπάτησε για να τον ψηφίσουν.
Πώς να μην απομακρύνονται από την πολιτική οι νέοι , όταν δήμαρχοι γειτονικών με τη Χαλκίδα δήμων έπαιρναν τα πανάκριβα υπηρεσιακά αυτοκίνητα που οι ίδιοι είχαν φροντίσει να αγοράσει ο δήμος κατά τα προσωπικά τους γούστα;…..
Τα οδηγούσαν μόνοι τους, σε ημέρες αργίας, Σάββατα και Κυριακές….χρησιμοποιούσαν κρατικά οχήματα για προσωπικό τους όφελος με βενζίνη που πλήρωναν τα κοροΐδα οι δημότες τους. Θα τα αλλάξει άραγε αυτά ο Καλλικράτης?
Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στη Χαλκίδα και δεν συνέβαινε μόνο με δημάρχους…. Στη χώρα που ο καθένας είναι ότι δηλώσει όπως έλεγε ο αείμνηστος Τσαρούχης, η σύνεση και η τιμιότητα είναι οι εξαιρέσεις του κανόνα.
Η μεγάλη πλειοψηφία αυτών που έχουν λόγο να διαμαρτύρονται απουσιάζουν από τις κινητοποιήσεις διότι αυτοί δεν έχουν ούτε χρόνο ούτε κουράγιο να ελπίσουν ότι κάτι μπορεί να αλλάξει.
Δυστυχώς αυτός είναι και ο λόγος της πραγματικής κρίσης . Ήμασταν ένας λαός που πάντα επιβίωνε λόγω της αισιοδοξίας μας .Το κουτί της Πανδώρας στην ελληνική μυθολογία άνοιξε και χάθηκαν όλες οι ευχές εκτός από την ελπίδα… Αν σήμερα γινόταν ένα θαύμα και οι παγκόσμιες τράπεζες μας διέγραφαν το δημόσιο χρέος ενδέχεται να μην άλλαζε τίποτα.
Η Χώρα μπορεί να μη σωζόταν απλώς κάποιοι πλούσιοι θα γινόντουσαν πλουσιότεροι. Η Ελλάδα δεν θα σωζόταν αν δεν αλλάζαμε νοοτροπία.
Στη Χαλκίδα σήμερα κυκλοφορούν αμέτρητες μερσεντές, μπε-εμ-βε, Πόρσε, θηριώδη χάμερ που η κατανάλωση σε καύσιμα μηνιαίως ισοδυναμούν με το επίδομα ανεργίας που δίνει ο ΟΑΕΔ. Τα μισά από αυτά είναι με δανεικά λεφτά και άλλα τόσα από φόρους που δεν αποδίδονται στο κράτος.
Τίποτα από αυτά δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία και ίσως ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουμε την κρίση είναι από τη μια να αποκτήσουμε ξανά την αισιοδοξία που είχαμε και από την άλλη να δούμε την κρίση ως μια ευκαιρία για να διορθώσουμε πολλά σε αυτόν τον τόπο.
Είναι γνωστό εξάλλου πως υπάρχει το καταθλιπτικό άγχος και το δημιουργικό άγχος.
Και αυτό που πρώτα πρώτα πρέπει να αλλάξουμε ως πολίτες δεν είναι η οικονομική μας κατάσταση αλλά η κοινωνία μας και ο τρόπος που έχει μεταλλαχθεί.
Υ.Γ. Τα κείμενα τα γράφω μόνος δεν τα κλέβω από άλλα blogs
