Ο ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΣ ή ΡΗΤΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ήταν η βασικότερη
ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΕΙΘΟΥΣ στους αρχαίους χρόνους και παραμένει ως σήμερα.
Σε μεγάλο βαθμό στηρίζεται στην ΕΜΦΥΤΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ.
Αν η ικανότητα καλλιεργηθεί και βελτιωθεί με συστηματική εξάσκηση τότε η ΡΗΤΟΡΙΚΗ ανάγεται σε επιστήμη.
ΟΡΙΣΜΟΣ ΠΕΙΘΟΥΣ: Η τέχνη να πείθεις τους άλλους πως τα επιχειρήματά σου είναι σωστά και να «αναγκάζεις» τους άλλους να συμφωνούν μαζί σου.
Είναι η ικανότητα να δημιουργείς στους άλλους θετική εντύπωση για τη γνώμη σου και να πείθεις ότι τα επιχειρήματά σου είναι σωστά.
"Η ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ" ήταν το βιβλίο που μας δίδασκε η κυρία ΕΛΕΝΗ ΚΑΛΛΙΑ στην Σχολή Λόγου Χαλκίδας, γραμμένο από την ίδια.
Τρία χρόνια παρακολουθώντας την σχολή αυτή διαπίστωσα (από την πρώτη στιγμή) αυτό που γνώριζα από μικρή, όταν άρχισα να αντιλαμβάνομαι την αδικία του κόσμου και των ανθρωπίνων νόμων, ότι είχα το κληρονομικό χάρισμα, (χα…. συγγνώμη που γελάω με τόσο σοβαρό θέμα, αλλά έτσι είμαι εγώ… ο αυτοσαρκασμός είναι το πρώτο που με διακρίνει…. ασχέτως αν λέω αλήθεια για όσα γράφω πολύ σοβαρά…)το οποίο είχε ο παππούς μου, Χρήστος Καλημέρης.
Αριστερός ιδεολόγος, αγωνιστής αντάρτης, πολλές φορές φυλακισμένος, ο οποίος στο δικαστήριο, εκπροσωπούσε πάντα ο ίδιος τον εαυτό του και την υπεράσπισή του.
Ναι ξέρω πολύ καλά τι λέω... και μιλώ πάντα καθαρά.
Σε εκδηλώσεις της σχολής έρχονταν άνθρωποι και μου έλεγαν «ευχαριστώ για όλα όσα μας έδωσες απόψε» για κείμενα τα οποία διάβαζα, κοιτώντας με πραγματικά συγκινημένοι, αυτό λέει πολλά και για την Σχολή Λόγου και για το κληρονομικό χάρισμα! (Αυτή τη φορά δεν θα γελάσω)Έτσι επικοινωνούν οι άνθρωποι…
Έτσι φτιάχναμε υπέροχες πολιτιστικές εκδηλώσεις και επικοινωνούσαμε οι άνθρωποι.
Τα κείμενα που έγραφα, πάντα ενεργοποιούσαν συνειδήσεις, και είχαν να κάνουν με την εξαγορά των αξιών, με την μετάλλαξη της ανθρώπινης ύπαρξης σε κάτι άλλο, που τρομάζει πια...για το εύκολο κέρδος, για τους εύκολους δρόμους, για βρώμικες συμφωνίες, για την μοναξιά των ασυμβίβαστων ανθρώπων, για τον αγώνα τους να βρουν το δίκιο τους, για το γαμώτο της ιστορίας, για τους λύκους και τα πρόβατα… για το ξεπούλημα των πάντων, και βεβαίως για την ανωτέρα των τεχνών, την Ποίηση η οποία θα πρέπει να έχει πάντα τον πρώτο ρόλο στη ζωή μας γιατί η ίδια η ζωή είναι ποίηση.
Μια ποίηση που ματώνει, πονάει, σφαδάζει, ουρλιάζει και ζητά την θέση που της αρμόζει δίπλα στις ακριβότερες ανθρώπινες αξίες … για όσους θέλουν να λέγονται ακόμα άνθρωποι, γιατί ποιεί ήθος πρώτα απ’ όλα.
Αρκετές φορές με ρωτούν κάποιοι: Δέσποινα πως γράφεις; Τι να τους απαντήσω; Γράφω πάντα καθιστή; Πώς να εξηγήσω κάτι που δεν εξηγείται;
Γράφοντας όλα αυτά θέλω να κάνω διαφήμιση στη Σχολή Λόγου της Χαλκίδας η οποία έκλεισε πέρυσι μετά από 14 χρόνια συνεχούς λειτουργίας….
Και η σχολή αυτή έκλεισε μετά από απόφαση του Δήμου Χαλκίδας γιατί δεν μπορούσε ο Δήμος ''είπαν'' να πληρώνει τα έξοδα. 50 ευρώ είχε γίνει ξαφνικά τα τελευταία 2 χρόνια, η μηνιαία συνδρομή από 20 ευρώ που ήταν. Ανέβασαν το ποσόν σε εξωφρενική τιμή για να μην μπορούν να πάνε καινούριοι μαθητές λόγω κρίσης, ώστε να βρουν δικαιολογία να την κλείσουν. Εύχομαι ο Επόμενος Δήμαρχος να την ανοίξει πάλι, και να πάνε πολλοί άνθρωποι που ασχολούνται με τα ΜΜΕ και με τα κοινά, μήπως και μάθουν να γράφουν, να μιλάνε, και να μας πείθουν, γιατί δυστυχώς δεν έχουν το χάρισμα της πειθούς έμφυτο.
Και η αλήθεια είναι ότι χρειαζόμαστε ρήτορες με επιχειρήματα και καθαρό λόγο στις δύσκολες εποχές που διανύουμε. (Εγώ είχα το κληρονομικό χάρισμα… αλλά δεν πρόλαβα να το αναγάγω σε επιστήμη, αυτό το χάρισμα που η φύση και ο μακαρίτης ο παππούς μου, μου χάρισαν…)
Επίσης δεν πρόλαβα να εξημερωθώ και να γίνω ένα σικ πρόβατο. Παραμένω σε ημιαγρία κατάσταση … παρ’ όλες τις προσπάθειες για να με φέρουν κάποιοι στον ίσιο δρόμο και στην καθώς πρέπει κοινωνία των «μεγάλων πουλημένων αξιών».
(Ναι ξέρω ότι δεν είναι πρέπον να μιλάει κάποιος για τον εαυτό του γιατί έτσι θέλουν οι κανόνες της σωστής συμπεριφοράς και της παρα-μόρφωσης, αλλά εγώ είπα δεν έχω εξημερωθεί ακόμα….και απ΄την άλλη, σκέφτομαι… όλοι αυτοί που μιλούν προσπαθώντας να μας πείσουν για πράγματα ασυμβίβαστα μεταξύ τους, εξαπολύοντας λάσπη στους άλλους, και φορούν και κάτι ταμπελίτσες που πάνω τους γράφει: Ιδεολόγοι, είναι καλύτεροι από μένα ή απ’ τον οποιοδήποτε πολίτη που απαιτεί ειλικρίνεια και τίμιο αγώνα για τον Λαό κι όχι για τις τσέπες τους και μόνο;) Γι αυτό λοιπόν…. Ζωγραφίζω ένα ωραίο τριαντάφυλλο και κάτω από τον πίνακα γράφω: Τριαντάφυλλο. (Ξέρετε γιατί; Γιατί υπάρχουν πολλοί με χαμηλό δείκτη ευφυΐας και πρέπει να τα εξηγούμε όλα μερικές φορές.
Και το τραγικό είναι ότι… προσπαθούν να μας πείσουν χωρίς να έχουν το χάρισμα της πειθούς όπως προείπα.)
Γι αυτό θα ευχηθώ πάλι, ο Επόμενος Δήμαρχος, να την ανοίξει πάλι, αυτή την Σχολή,και να πάνε πολλοί άνθρωποι που ασχολούνται με τα ΜΜΕ και με τα κοινά, μήπως και μάθουν να γράφουν, να μιλάνε, και να μας πείθουν, γιατί δυστυχώς δεν έχουν το χάρισμα της πειθούς έμφυτο.
Με εκτίμηση
Δέσποινα Κοντάκη. …..
Τα συμπεράσματα δικά μας…
Η ιστορία μου.
Θέλω λοιπόν
με λόγια απλά
έτσι όπως απλά,
μας φανερώνονται
οι έννοιες,
να πω την ιστορία μου:
Εκεί που τέλειωνε
η ψυχή μου,
ξεκίναγε η ζούγκλα….
