Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

«Δείχνουν» το Μαρκόπουλο ως υπαίτιο της διαγραφής τους

Παρελθόν αποτελεί για την κοινοβουλευτική ομάδα
της Νέας Δημοκρατίας ο Κώστας Μαρκόπουλος

Δεν πρόκειται φυσικά να γίνει κόμμα διαγραφέντων βουλευτών στη βουλή ενώ πολλοί  βουλευτές της Ν.Δ. που βγήκαν εκτός κομματικής γραμμής και τους έδειξαν την πόρτα του μαντριού εμφανίζονται μιλώντας στα πηγαδάκια της βουλής μετανιωμένοι και εξηγούν ότι παρασύρθηκαν από δυο-τρεις βουλευτές οι οποίοι διαβεβαίωναν ότι ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας δεν θα τολμήσει να τους διαγράψει….


Αποκλειστικές μας πληροφορίες φέρουν τουλάχιστον τους έντεκα από τους εικοσιένα διαγραφέντες να δείχνουν τον Πρώην βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Μαρκόπουλο ως αυτόν που τους παρέσυρε στο απονενοημένο πολιτικό διάβημα….
 Είτε αμέσως λέγοντας σε κάποιους συναδέλφους του «μη γελιέστε ο Σαμαράς δεν μπορεί να μας διαγράψει» είτε εμμέσως καλλιεργώντας την εικόνα του στενού  συνεργάτη του Προέδρου και του ανθρώπου που βοήθησε να ανέλθει στην ηγεσία, είναι γεγονός ότι ο Κώστας Μαρκόπουλος πήρε στο λαιμό του αρκετούς ακόμα συναδέλφους του οι οποίοι προσπαθούν ακόμα και σήμερα να συνειδητοποιήσουν «τι έγινε» και βρέθηκαν εκτός Νέας Δημοκρατίας όταν αυτή είναι με το ένα πόδι στην διακυβέρνηση της χώρας…
 Ίσως υποτίμησαν τον ίδιο το αρχηγό τους θεωρώντας ότι δεν έχει χαρακτηριστικά ηγέτη και ότι θα μπορούσε να συρθεί πίσω από τα πολιτικά καπρίτσια και τους λεκτικούς ηρωισμούς πέντε-δέκα- ή είκοσι βουλευτών… 
Ο κύριος Σαμαράς όμως που φέρεται αποφασισμένος να κυβερνήσει έχει πολύ καλά καταλάβει πως αν δεν προχωρούσε στην άμεση διαγραφή αυτών που είχε προαναγγείλει από το βήμα της βουλής ότι θα διαγράψει, θα καταδικάζονταν αμέσως σε μια ιδιότυπη πολιτική ομηρία και θα υπέκυπτε στη λογική των ομαδοποιήσεων μέσα στο κόμμα οι οποίοι θα του επεδείκνυαν συχνά πυκνά και τον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας…
 Από ηγέτης της παράταξης θα μετατρέπονταν σε υπάλληλο κοινοβουλευτικών ομάδων και μαριονέτα των αυτοχαρακτηριζόμενων μεγαλοστελεχών που ξέχασαν ότι οφείλουν την αναγνωρισημότητά τους και την πολιτική τους οντότητα στο κόμμα που τους εμπιστεύτηκε το υπουργικό αξίωμα για να μπορούν με τα λεφτά του έλληνα φορολογούμενου να συνομιλούν με τους μεγαλοκαναλάρχες….
Έρχεται όμως η πραγματικότητα που κάποιες φορές είναι αδυσώπητη και σκληρή για να επαναπροσδιορίσει τα πράγματα και να προσγειώσει απότομα αυτούς που θεωρούν ότι είναι κάτοχοι κάποιας ανώτερης δύναμης…. 
Στην προκειμένη περίπτωση για τον μεν κύριο Σαμαρά προέκυψε ότι διαθέτει τα χαρακτηριστικά του ηγέτη για τους δε διαγραφέντες επιβεβαιώθηκε η ρήση ότι: «μερικές φορές χρειάζεται ένα καλό  πέσιμο για να γνωρίζεις που βρίσκεσαι»