Από την αρχή του Τριώδιου, με έξαρση κατά τις εβδομάδες της Κρεοφάγου και της Τυρινής, ένα περίεργο θέαμα συναντά κανείς καθημερινά στον κεντρικό δρόμο της αγοράς και στα σοκάκια της χώρας της Σκύρου.
Όμιλοι μεταμφιεσμένων, από 3 έως 5 συνήθως άτομα, περιέρχονται στο χωριό, δίνοντας με την παρουσία τους έναν τόνο χαράς και μυστηριακού μεγαλείου, ιδιόμορφο, που στις μέρες μας, μονάχα στη Σκύρο συναντιέται.
Πρόκειται για τους πρωταγωνιστές του σκυριανού καρναβαλιού, που σε κανένα άλλο μέρος της Ελλάδας δεν γιορτάζεται με τόση ζωντάνια, τόσο μεγάλη συμμετοχή του λαού και πουθενά αλλού δεν παρουσιάζει τόσο ξεχωριστό ενδιαφέρον, εξαιτίας της μυστηριακής μεταμφίεσης των εορταστών.
Ο όμιλος αποτελείται βασικά από τρεις τύπους μεταμφιεσμένων:
Ο κορυφαίος του ομίλου, ονομαζόμενος “Γέρος”, είναι ντυμένος στο πάνω του μέρος με μαλλιαρή μαύρη κάπα, ίδια με προβιά τράγου, φορτωμένος στη μέση του με 50-80 κουδούνια του κοπαδιού, και στο πρόσωπο φοράει μάσκα από προβιά μικρού γιδιού.
Από τη μέση και κάτω φορεί το τσοπάνικο πανωβράκι, τις τροχαδόκαλτσες και στα πόδια του τα υποδήματα των Σκυριανών χωρικών, τα παραδοσιακά " τροχάδια".
Προχωρεί με ρυθμικούς βηματισμούς, κρατώντας στο χέρι του το τσοπάνικο στραβοράβδι και κουνώντας τη μέση του, έτσι ώστε τα κουδούνια, που είναι περασμένα σ αυτή να δίνουν ήχους φοβερούς, αλλά ρυθμικούς και εναλλασσόμενους.
Κατά διαστήματα στέκεται, και τότε το κούνημα του κορμιού του είναι διαφορετικό, όπως και οι ήχοι των κουδουνιών.
Ο “Γέρος”, όπως λέγεται αυτός ο μεταμφιεσμένος που είναι η κυρίαρχη μορφή του Τριώδιου, συνοδεύεται συνήθως από άλλο νέο, ντυμένο με σκυριανή γυναικεία φορεσιά, αλλά με τροχαδόκαλτσες και τροχάδια ενώ το πρόσωπό του είναι σκεπασμένο με μάσκα ίδια με του " Γέρου", από τομάρι μικρού κατσικιού.
Αυτός ονομάζεται “Κορέλα” και κρατάει στο χέρι ένα μαντήλι, που το κουνά χορεύοντας γύρω από το “Γέρο”, όταν τούτος προχωρά ή στέκεται και τραγουδά τον ξεχωριστό αποκριάτικο σκοπό που έχει το όνομα της (της Κορέλας), όταν ο Γέρος στέκεται για να ξεκουραστεί, σείοντας πάντοτε τα κουδούνια του. Κορέλα είναι η κορούλα, η κόρη.
Ο “Φράγκος”, το τρίτο μέλος του ομίλου, είναι πρόσωπο κωμικό: φορά ευρωπαϊκό παντελόνι, μάσκα τυχαία, έχει ένα μεγάλο κουδούνι στο πίσω μέρος της μέσης του, κρατά ένα κοχύλι στο χέρι, το γνωστό στους ναυτικούς σαν “μπουρού” το οποίο φυσά διαρκώς και κουνιέται ασταμάτητα πειράζοντας τους θεατές που στέκουν από τη μια κι απ’ την άλλη πλευρά των δρόμων, παρακολουθώντας το θέαμα.
Όταν η ομάδα του Γέρου, της Κορέλας και του Φράγκου περιέλθει στους δρόμους και τελειώσει τις επισκέψεις της στα συγγενικά και φιλικά σπίτια, όπου πηγαίνει για να ξεκουραστεί και να κεραστεί, ανεβαίνει πάντα στο μοναστήρι του Αγίου Γεώργιου.
Εκεί, αφού προσκυνήσει την εικόνα του πολιούχου του νησιού, χτυπά χαρούμενα την καμπάνα της εκκλησιάς του θέτοντας έτσι, πανηγυρικά και επίσημα τέρμα στη διασκέδαση.
Ύστερα, ο καθένας γυρνά στο σπίτι του και αφού βγάλει τα ρούχα του μασκαρέματος, κάθεται στο οικογενειακό τραπέζι που τον περιμένει.
Τα παιδιά γιόρταζαν ως πριν λίγα χρόνια ακόμα με τον δικό τους τρόπο, έχοντας ξεχωριστή αμφίεση.
Ξερίζωναν το φυτό “καρώνα”, κατόπιν έδεναν τα φύλλα του με λεπτό σκοινί και περιζώνονταν μ’ αυτά, αντί για κουδούνια, κρατώντας στο χέρι τους το όμοιο με κέρατο βλαστάρι του φυτού. Άλλα πάλι φορούσαν στη μέση τους κέρατα που φρόντιζαν να τα μαζεύουν από πριν.
Τα τελευταία όμως χρόνια και τα μικρά παιδιά συμμετέχουν ισότιμα μαζί με τους μεγάλους στις εορτές, ντυμένα κι αυτά με τον ίδιο πανομοιότυπο τρόπο.
Παλαιότερα, εκτός από τα τρία αυτά μεταμφιεσμένα πρόσωπα, άλλοι νέοι της Σκύρου ντύνονταν “Νυφάδες”, που σε αντίθεση με όσους αναφέραμε προηγουμένως, οι εκδηλώσεις τους ήταν κόσμιες και αθόρυβες.
Οι “Νυφάδες”, όπως και ένας άλλος προσωπιδοφόρος με φουστανέλα, επάργυρα πιστόλια και σπαθί, καλούμενος “Γιανίτσαρης”, δεν έχουν επιβιώσει στις μέρες μας γι’ αυτό και δεν θα ασχοληθούμε μαζί τους.
Αυτές είναι οι κύριες ιδιομορφίες του Σκυριανού καρναβαλιού. Κατά τα άλλα, γιορτάζεται όπως και στα λοιπά μέρη της Ελλάδας ομαδικά, με κρεοφαγία, μακαρονοφαγία και οινοποσία.
Κείμενο του γνωστού λαογράφου Μάνου Φαλταϊτς
Υ.Γ. Για όποιον έχει τη δυνατότητα να πάει το Καρναβάλι της πανέμορφης Σκύρου είναι από τα πλέον παραδοσιακά και ωραία έθιμα της χώρας ενώ το ΄μοναδικό δρώμενο του γέρου και της Κορέλας συνοδεύεται από παραδοσιακά αποκριάτικα τραγούδια και σατιρικές απαγγελίες….
Εάν το έχετε επισκεφθεί δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια εάν όχι μην το χάσετε….
