-Το 2011 φεύγει αφήνοντας στην Εύβοια μια νέα διοίκηση στο Επιμελητήριό της με τον ίδιο όμως δοκιμασμένο και ανεπαρκή κατά την εκτίμησή μας πρόεδρο.
Εικοσιένα από τα τριανταένα μέλη είναι νέα πρόσωπα εννέα πρωτοεμφανιζόμενοι σύμβουλοι είναι από το συνδυασμό Λιονάκη (οι δύο -όπως και ο επικεφαλής- είχαν ξαναεκλεγεί, Σεπετή και Χατζηλάμπρου) δέκα σύμβουλοι από το συνδυασμό του Σίμωση και οι δύο (Κούτας και Ταρνανάς) της ευβοϊκής Επιχειρηματικής πρωτοβουλίας περνούν για πρώτη φορά την πόρτα των επιμελητηριακών συνεδριάσεων
Όπως προαναφέραμε όμως ο Πρόεδρος έρχεται από το παρελθόν άρα λοιπόν είναι σα να προσθέτεις νέα υλικά σε ξαναζεσταμένη σούπα!
-Μας έφερε το 2011 τον Καλλικράτη δημιουργώντας περισσότερα προβλήματα στη διοίκηση από όσα έλυσε…
Οι δεκατρείς νέοι μικροί πρωθυπουργοί δεν έχουν την παραμικρή διαφορά με τους διορισμένους προκατόχους τους και επί πλέον έχουμε άλλους τόσους διορισμένους κρατικούς περιφερειάρχες καπέλο στους αιρετούς…
Οι δήμαρχοι των καλλικρατικών δήμων προσπαθούν να ξεχωρίσουν τα αυγά από τα καλάθια…
Και η οικονομική κατάσταση της χώρας αποτέλεσε το κερασάκι στην τούρτα της διάλυσης του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης..
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ανικανότητας, εδώ και ένα χρόνο οι οικονομικές υπηρεσίες της ολόκληρης Περιφέρειας Στερεάς δεν μπορούν να διανείμουν ένα κονδύλι εκατό ευρώ για κάθε περιφερειακό σύμβουλο που πηγαίνει στις συνεδριάσεις της Λαμίας πληρώνοντας τις βενζίνες από την τσέπη του!
-Το 2011 56 καταστήματα έκλεισαν επιπλέον στη Χαλκίδα. Σύμφωνα με έρευνα του Εμπορικού Συλλόγου Χαλκίδας, λουκέτο έβαλε 1 κατάστημα κάθε εβδομάδα. Το ποσοστό των κλειστών καταστημάτων από 11,72% που ήταν το 2010 έφθασε στο 19,01%, στην πρωτεύουσα της Εύβοιας και η κατάσταση δείχνει πως τα πράγματα θα χειροτερέψουν το 2012.
Αν αναλογιστούμε και τα υψηλά ενοίκια που αναγκάζονται να πληρώνουν οι καταστηματάρχες πέραν των μηνιαίων λοιπών παγιών τους, τότε ελάχιστοι είναι αυτοί που θα αντέξουν στην οικονομική κρίση.
Αν αναλογιστούμε και τα υψηλά ενοίκια που αναγκάζονται να πληρώνουν οι καταστηματάρχες πέραν των μηνιαίων λοιπών παγιών τους, τότε ελάχιστοι είναι αυτοί που θα αντέξουν στην οικονομική κρίση.
Η κατάσταση είναι τραγική.