Διάβασα με έκπληξη το γράμμα ενός φίλου και τις απόψεις του για τη σημερινή οικονομική κατάσταση…. Ήταν αφοριστικό και καταγγελτικό.. δεν έχει σημασία ποιος το έγραψε αλλά ότι κατείχε υψηλό δημόσιο αξίωμα…
Δεν με ενδιαφέρει ότι δεν πλούτισε από τη συμμετοχή του στα κοινά αλλά ότι δεν στάθηκε αντάξιος των περιστάσεων να αποτρέψει αυτή την κατρακύλα από τη θέση που βρέθηκε…
Δεν με ενδιαφέρει ότι δεν συμμετείχε σε οφσορ εταιρεία ούτε ότι δεν έχει καταθέσεις στην τράπεζα (το ίδιο ισχύει και για τον γράφοντα και για πολλούς ακόμη πολίτες)…
Αυτό που με ενοχλεί είναι αυτά που δεν έκανε από τη θέση που βρέθηκε όπως επίσης και το γεγονός ότι σήμερα όλοι οι έλληνες που έβλεπαν τι γίνεται δίπλα τους το αντιλήφθηκαν μετά την καταστροφή….
Όλοι ήξεραν, όλοι έβλεπαν και σήμερα όλοι μα όλοι μιλούν δείχνοντας με το δάχτυλο το διπλανό τους…
Δεν υπάρχει καλύτερη συγγνώμη από τη σιωπή τους….
Δεν ενδιαφέρει τους πολίτες εάν είναι εδώ να μας σώσουν από άλλη θέση με τα ίδια οράματα που είχαν πριν από τριάντα χρόνια…
Θέλουμε μόνο εκείνοι και οι συν αυτώ να αντιληφθούν μια λατινική ρήση που λέει: is fecit cui prodest (εκείνος έπραξεν, όστις ωφελήθη) …
Αρχή του δικαίου που δηλώνει ότι ο ένοχος εγκλήματος βρίσκεται ανάμεσα σε αυτούς που ωφελήθηκαν από το έγκλημα….
και το όφελος δεν είναι πάντοτε οικονομικό…
Υ.Γ Τα ίδια ισχύουν και για τους βουλευτές και τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης τα οποία εσχάτως ανακάλυψαν τις λύσεις που δεν εύρισκαν μόλις δυο χρόνια πριν….
