φωτό Ηλίας Θαλάσσης// evia-halkida.blogspot.com |
Ο Βασιλάρας ο παλιατζής εκπρόσωπος ενός επαγγέλματος που τείνει να εκλείψει… Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης , της τεχνολογίας και των γκάτζετ …ο Βασιλάρας αντιστέκεται ....
σαν ένα νεοκλασικό της Χαλκίδας που γλίτωσε την αντιπαροχή, σαν το θερινό σινεμά «Ρέξ» στο κρηπίδωμα , τον τελευταίο της Χαλκίδας και έναν από τους ελάχιστους εναπομείναντες της χώρας από τις χιλιάδες των θερινών κινηματογράφων που μεγάλωσαν γενιές και γενιές με τη μυρωδιά του γιασεμιού και του ασπρόμαυρου φιλμ…και που σήμερα αντικαταστάθηκαν από σούπερ Μάρκετ και πολυκαταστήματα.
Σαν ένα πίνακα του Θεόφιλου που τον διατηρείς γιατί σου αρέσει να τον βλέπεις και υπάρχει επειδή τον διατηρείς.
Ο παλιατζής , ο λούστρος, ο τσαγκάρης, ο συνοικιακός μπακάλης, οι παλιοί μάγκες της Χαλκίδας που δεν υπάρχουν πια –όχι επειδή τους πάτησε το τρένο…
Κάποιους από τους παραπάνω τους συναντάμε ακόμα σαν ταινίες προσεχώς από παλιά φιλμ… κάποιοι έχουν χαθεί από καιρό σαν τις γειτονιές της πόλης…
Εικόνες που χαρακτηρίζονται ρετρό και που ευτυχώς υπάρχουν ακόμα φωτογράφοι σαν τον Ηλία το Θαλάσση για να τις αποτυπώνουν και να τις μεταφέρουν μέσα από τη φωτογραφική τους μηχανή στην αιωνιότητα….